Bir kapı görüntüsü ile geçmiş aralandı, bir şeyleri anladım. Uzaktan izleyen olmak. Acının olduğu -içeride -durmaktansa, kapıların dışında, belki tam da eşiğinde durarak, kasılan bedenimi gevşetebilirim umuduyla, güvenli bir yer olarak hep uzakları hayal ettim. Hayal etmekle kalmadım, ya çok yakın ya çok uzak hissedeceğim uçlarda ilişkiler kurdum. Her yerden gitme planları yaptım. Kendimi alıştığım o acının olmadığı zamanlara hiç hazırlamamıştım.  ...Devamı.»

İçimizde ne kutular var, inceden inceye sızlatan, görüntü, ses ve his yüklü. Kim yüklerinin ihtiva ettiklerini bir başkasına hakkıyla aktarabiliyor, anlatabiliyor? Bilemiyorum. Tüm yaşananlar ve yankıları, nasıl olduğunu anlayamadan hızla geçip gittiğimiz bir zaman tünelinin duvarlarına yansıyan görüntüler gibi. Sinema perdesine yansıtılan filmler gibi, tünelin de bir başlangıcı vardır elbet, o halde bir çıkışı da olmalıdır.  ...Devamı.»