İlk kurşun sesleriyle uyandı köy. Önce Mehmet vuruldu. Sonra ikiz kardeşi Hüseyin. Sonra üçüncü kardeş: Mustafa. Üçü de cepheden. Vurulunca “Ah anam” dedi Mehmet, dönmek istedi, dönemedi, yüz üstü düştü. "Yandım anam dedi" Hüseyin, canını kurtarmak istedi, yapamadı. Mustafa onbeşindeydi, kardeşlerinin tek tek düştüğünü gördü, bağırmak istedi, sesini çıkaramadı, nutku tutulmuştu, sesi çıkmıyordu. Mustafa'ya birkaç kurşun birden isabet etti, yere düştü, gözleri açık gitti.


Mehmet Fahri'nin sınıf arkadaşıydı. Aynı sırayı paylaştılar yıllarca.

Mehmet ve Hüseyin ikizdi, onyedi yaşında. Mustafa onbeşinde. O sabah her zamanki gibi erkenden uyanmış, çay, beyaz peynir, fetir ekmek, kahvaltıyı yapmış, saçlar düzenli biçimde kesili ve taralı, tertemiz beyaz ve lekesiz gömlekleri ve ütülü siyah pantolonlarıyla fiyakalı, gülerek sokağa çıkmışlardı. Köyün içinden yürüyerek bağlara doğru geze geze gidiyorlardı. Maksat biraz yürümek, dolaşmak. Aralarında  itişe kakışa, gülerek, şakalaşarak. Güneşi öğlene vuruyor, köyü ısıtıyordu.


O sabah Fahri'lerin köyünde bir aileden üç can, üç çocuk toprağa böyle düştü: "Bir aileden üç şehit!"

Evet Kıbrıs'ta Geçitkale'deydik. Köyün evleri sarı kerpiçtendi. Yollları dar ve taştan. Fahri'nin ağıtında yazdığı gibi: "Yüzü gülen köylüme ondan sonrası yasdı."

Fahri köyü terkedecekti ailesiyle. Üç arkadaşını toprağa verdikten sonra. Kalınmaz artık buralarda.

Larnaka'dan sonra Londra'ya gitti Fahri. Onaltı-onyedi yaşında. Tek başına. Üniversite'yi orada okumak istiyordu. Ama olmadı. O zaman yüzünü Avusturalya'ya çevirdi. Gemiyle ve uçakla yolculuk yaptı. Yolculuk onbeş gün sürdü.

Fahri Avusturalya'ya tek başına geldi. Ondokuzundaydı. Kısa süre içinde birken beş oldu. Sonra on. Sonra üç bin, sonra oniki bin. Kıbrıslı Türkler Avusturalya'ya vuruldu: Bir adadan öbürüne aşkın sınırı yok.

Fahri artık "Fahri Abi"ydi.

Üniversiteyi bitirdi. Artık muhasabeciydi Fahri. Avusturalya'daki ilk türk muhasebeci bürosunu açtığı rivayet edilir. Cömertti. Yiğittti. Epey muhasabeci de yetiştirdi. Ama sadece bu değil. Köyde yakalandığı saz ve müzik tutkusu büyümüş, apaçık müzik hastalığına yakalanmış, sazın yanına udu, gitarı, tamburu, neyi ve dahasını eklemişti. Söz yazmış, notalar da. Hakiki türküler yaratmıştır: Örneğin "Geçitkale" türküsünü mutlaka dinlemelisiniz: Mehmet'i, Hüseyin'i ve Mustafa'yı anmak için. Doğa Melbourne grubu çalsın ve söylesin: Çocuklarımız unutulmasın.

Fahri Kiamil müziğini, türkülerini ekmeğini ve tuzunu paylaşır gibi paylaşmış, Avusturalya'da doğmuş büyümüş, kadın ve erkek, genç ve yaşlı vatandaşlarıyla müziğinin kaynaklarını ve müzik aşkının coğrafyasını genişletmiş. Birçok genç ve daha az gençi müzisyen olarak yetiştirmiştir.

Yaşlı , meraklı ve hevesli türkücüler ve müzisyenlerle de ortaklaşa çalışmış Maraş, Antep, Mardin, Urfa havalarını yaymış:

"Yola Çıktım Mardin'e/Düştüm senin derdine"
"Asımın Kızı"
"Pencereden kar geliyor/ Gurbet bana dar geliyor"
"Pencereden kar geliyor/Gurbet bana zor geliyor"
"Duvarları gül dolmuştu/Yolları al al lale"
"Aynı yolcuyuz/Yoldaşız"

Genç ya da daha az genç müzisyenleriyle gruplar kurmuş, gruplardan başka gruplar doğmuş: "Fesat", "Ozanlar Grubu", "Melbourne Sıra Geceleri Projesi", "Melbourne Fasıl”, “Doğa Melbourne"...

Fahri Kiamil “İz Bırakanlar”dandır: Dostlarının sahip çıkacağı pek çok anı ve eserle.

Fahri Kiamil unutulmaması gerekenlerdendir. Yapıtlarını özenle saklamalı. Türkü sözlerini yayınlamalı.

NOTLAR:

Bu metni hazırlarken Fahri Kiamil'i bir parça tanıyabilmek için yararlandığım şu iki kaynağı bilhassa öneriyorum. Deniz Hanımın makalesi okunmalı. Duygu Hanımın söyleşisi izlenmeli. Mutlaka.

Bir: Deniz Günal'ın ayorum.com'da yayınladığı 12 Nisan  2024 tarihli "Fahri Kiamil" başlıklı yazısı.

İki: Duygu Tağmaç'ın KANAL T'de "İZ BIRAKANLAR" programında Fahri Kiamil ile yaptığı, kimi türkünün icrasını da içerseyen, bir buçuk saatlik cömert program. Söyleşi birçok açıdan mükemmel. Kalıcı olması bakımından da altı çizilmeli. Fahri Kiamil tavrı, davranışı ve mütevazi yönü ile iz bırakıyor. Hayatı derslerle yüklü. Aklınızda bulunsun. Bu tür değerlerimizin unutulmaması şart. Görevimiz.

Üç: Doğa Melbourne grubunun 2016 Konser'ini yeniden ve yeniden izlemeli, dinlenmeli: Özlem Sarıçam, Evrim Ulusoy, Sevcan Çağın ve maalesef isimlerini yazamadığım diğer ses sanatçısı bayanları candan kutlamak isterim. İsmini not edebildiğim, sazıyla tek başına ses getiren İskender Ozan Toprak ve diğer müzisyenleri de. Fahri Kimail hem usta ve öğretmen, hem söz yazarı, hem de icra eden: Görüntülere iyi bakın işte Fahri Abi, sağda sondan ikinci: Uduyla şenliğe katılıyor. Sakin. Mutlu. Kollektif yaratıcılığın rahatlığı içinde.