|
İsteseniz
de istemeseniz de….
“İsteseniz de istemeseniz de Kanal İstanbul'u yapacağız”
dedi her şeye muktedir, Adalet ve Kalkınma Partisi
Başkanı, seçilmiş Cumhurbaşkanı Recep Tayip Erdoğan.
Bazılarının deyimi ile Başkan bazıların deyimi ile Reis.
Reis haklı, madem seçtiniz katlanacaksınız. Kısmet olur da
yapılırsa, yeni seçimlere kadar isteseniz de istemeseniz
de katlanacaksınız… İşte ileri demokrasi!
ekitaplar hediyemizdir
ayorum sitesi sorumlusu Deniz Günal Hanım bu işin tayin
edicisidir. Onun ve Ferruh Dinçkal’ın lokomotifliğinde
yola çıkıyoruz, mola vermeden. Yedi kişiyiz, bir aileyiz.
Bildiğiniz isimler : Önde ve önce lokomotifik görevini
üstlenenler, yukarıda hemen isimlerini andıklarım, sonra
ayorum’un beş yazarı : Aykut YAZGAN, Gündoğdu GENCER,
Mustafa ALAGÖZ, Saba ÖYMEN ve ben. Her birimiz bir
coğrafyada, ..
Dünyanın İlk Destan Kahramanı: Gılgamış
Sümer diyarında, M.Ö. 2600’de, Gılgamış bir efsane oldu.
Ölümünden ancak yüz yıl sonra -Mısır krallarının kendi
tanrısal yetkelerini yerleştirmeye çabaladıkları sırada-
Sümer kralı Gılgamış efsanevi bir kahraman olmuştu. Devi
öldürmüş, Gökyüzünün Boğası’nı saf dışı bırakmış, tanrıça
İnanna’nın romantik girişimlerini geri çevirmiş ve
ölümlülüğünün kokusunun güneş tanrısını bile şaşırttığı
tanrılar bahçesine varmıştı.
Ölüme ve mezarlıklara bakış açınızı değiştirme vakti!
Capsula Mundi projesi iki İtalyan tasarımcı Anna Citelli
ve Raoul Bretzel tarafından ölüm hakkındaki düşüncemize
başka bir bakış açısı kazandıran kültürel ve geniş tabanlı
projeye imza attılar. Projenin orjinal ismi Capsula Mundi
(Yaşam Kapsülü) ; yaşamın üç ana unsurunu oluşturan
mineraller, bitkisel ve hayvansal yapıları ve bunların
vücudumuzla olan yapısal dönüşümünü anlatır.
Anı yakalamak
Ama teknolojide! MIT (Yok bizim MİT değil, bu Maseçuset
Teknoloji Enstitüsü), Bill Gates’e önemli teknolojik
gelişmelerin neler olduğunu sormuş. O da 2019’da, hem
manşetlere çıkabilecek olan hem de teknolojide anı
yakalayacak gelişmeleri seçmiş. Bill Gates’in sağlam
danışmanları, bol da zamanı olduğuna göre seçtiği
gelişmeleri dikkate almamak için benim bir nedenim yok.
Pasaportun yolculuğu
Bugün, pasaportumuz yanımızda olmadan yurtdışı seyahatine
çıkabilmemiz mümkün değil. Peki, pasaport hayatımıza nasıl
ve ne zaman girdi, neden ona ihtiyaç duymaya ya da
kullanmak zorunda kalmaya başladık? Başka ülkelerin
sınırlarından geçmek için bir belgeye ihtiyaç duyma fikri
zihni meşgul edebilir. Devletler kurulur, sınırlar çizilir
ve o çizgiden öteye bir adım atmak için gerekli görülen
bir belgeye...
Tarihsel olan nesnel olmaya kapalı mı?
Politik alan için fikir beyan etmek her insana, her
bilinç durumuna, inanç grubuna ve ideolojik anlayışa
rahatlıkla ve engelsizce yol verir: İstediğiniz konuyu,
tarihsel kişiliği ve dönemi kendinize gündem
yapabilirsiniz. Bunun için istediğiniz argümanı
kullanır, istediğiniz gibi yorum yapar, istediğiniz
yargıda bulunabilirsiniz. Sıkıştığınız noktada bir
argümandan bir başkasına, bir sorundan diğerine
geçebiliriniz.
Narsisizm nedir ve görülme sıklığı neden artıyor?
Sosyal medyada yazılanlara baktığınızda, en azından
dijital dünyada narsisizmin ya da Türk Dil Kurumu'na
(TDK) göre "özseverliğin" arttığı izlenimine
kapılabilirsiniz. Aslında çok da yanlış bir izlenim
değil bu. Ruh sağlığı uzmanları, narsisizmin gündelik
yaşamda çok daha yaygın ve aşikar bir hal aldığını
düşünüyor. Bu eğilimin artmasıyla birlikte son yıllarda
narsisizm alanında yazılan blog ve kitapların sayısı da
arttı.
Hangi inanç bu kanlı elleri temizler?
Acının inanca göre bir çarpanı var mı? Kaç müslüman kaç
müslümanı, kaç müslüman kaç hristiyanı ya da museviyi,
kaç hristıyan kaç müslümanı katletti diye bakıldığı
sürece bu katliamların sonu gelmez. Son on yılda
ibadethanelere yapılan saldırıları araştırdığımda
karşıma Yeni Zelanda saldırısı hariç yirmialtı saldırı
çıktı. Bu dini ya da ırkçı kökenli saldırıların 1300e
yakını ölüm, 1000den fazlası yaralı ile sonuçlanmış.
|
Haberler | 
İsteseniz de istemeseniz de
Avustralya’da Müslüman toplumu ilgilendiren her krizde olduğu gibi, Paris saldırılarının ardından yine pot üstüne pot kırıldı. “Avustralya Büyük Müftüsü” ünvanına sahip bir yetkili “saldırılar üzücü ama, bu olaylara neden olan faktörler de var..” deyince şimşekleri üstüne çekti. 
Ulusal marş itirazı, Müslüman toplumun kendi kendisini yabancılaştırması yönünde bir çaba Avustralya’da köktendinci bir İslami grup, geçtiğimiz günlerde çocuklarına okulda Avustralya milli marşının zorla söyletilmesine karşı çıktı. 
1 Kasım seçimi bitti ve son dönemlerin bu en sevimsiz ukalalığı yine piyasaya çıktı. Hızını alamayanlar, Aziz Nesin’i de çiğneyip bu rakamın aslında çok daha yukarılarda olduğu “tesbit”ini yapıyor. “Aptallar çok fazla. Biz sayıca azız, ama akıllıyız”. 
Türkiye’deki seçimlerde oy kullanma hakkı, yurt dışında yaşayan vatandaşlar için beklemedikleri bir sürpriz oldu. Talep etmediğimiz halde bize verilen bu hakkın, işimize nasıl yarayacağını henüz anlayabilmiş değiliz. Bizler Avustralya’da vergilerimizi veriyor, ve karşılığında sorunlarımızı dinlemekle yükümlü bir siyasi temsilciye sahip oluyoruz. Bağlı olduğumuz seçim bölgesindeki milletvekilinin kapısı bize her zaman açık. 
Avustralya’da köktenci dinci unsurlar tarafından kandırılmaya yatkın genç insanlarla ilgili tartışmalar sürüyor. Bazı araştırmacılar belirli etnik grupların bu ülkede yabancılaştırıldığı, ayırımcılığa uğradığı üzerinde duruyor. Bu durumdaki insanların aidiyet hissi için aşırı uçlara yöneldikleri görüşüne katılmak mümkün. 
Bodrum sahilindeki çocuğun unutulmaz fotoğrafı, Suriye’den kaçan mültecilerin durumunu tüm insanlığa hatırlattı. Ancak bu insanlar Türkiye’den de kaçıyorlardı. Biz ise bunu görmeye yanaşmadık her nedense.. Sığınmacılara Türkiye’de hükümetin ne kadar yardımcı olduğu tartışılabilir. Ancak Türkiye kamuoyunun ve sivil toplum kuruluşlarının yardıma hiç de istekli olmadığını vurgulamak gerekiyor. 
Avustralya medyasında temcit pilavı gibi sürekli toplumun önüne getirilen “Helal sertifikası ” tartışması yine gündemde. Helal sertifikalarından toplanan gelirlerın, Orta Doğu’daki terörün finansmanında kullanıldığı iddiası ısıtılıp ısıtılıp gündeme sokuluyor. 
Akıllara durgunluk veren Charlie Hebdo saldırılarının hemen ardından batı dünyasında bir ifade özgürlüğü dalgası gözlendi. İfade özgürlüğüne desteğini göstermek için milyonlar “Je suis Charlie-Benim de adım Charlie” diye haykırdı. Yerleşik inanışları ne kadar sarsıcı, ne kadar aykırı olursa olsun, her görüşün ifade edilebilmesinin bir kutsiyeti olmalıydı. 
Orta Doğu’da yaşanan İslami mezhep terörü, öteki Batı ülkeleri gibi, Avustralya’yı da derinden etkiliyor. İlk siyasi refleks, 11 Eylül’ün hemen ardından W. Bush’un “Bizden olmayan, düşmanımızdır” sözünü hatırlatan “Team Australia” sloganı oldu. Müslüman toplumu hemen hedef tahtası yapmaktan kaçınan muhafazakar Başbakan Tony Abbott, “Gelin, Team Australia’nın parçası olun” dedi. 
Türkiye’de son zamanlarda yaşanan politik çalkantılar sırasında, anavatanımızdan sağlıklı haberler alamamak bizleri üzüyor. Türkiye medyası bir süredir telefonla işler duruma geldi. Zaten çapsızdılar; iyice okunamaz hale geldiler. Orada yaşayan yabancı muhabirlerin yetersizliği de bizleri topyekün bir haber açlığı içinde bırakıyor. 
Geçtiğimiz günlerde Sydney’de 87 yaşında bir kadının, evinde ölü bulunduğu açıklandı. Aslında bulunan, tanınmayacak haldeki kemikleriydi; çünkü kadıncağız öldükten 8 yıl sonra bulunmuştu!. Ne bir yakını, komşusu arayıp sormuş, ne de biriken mektup ve faturalar kimsenin dikkatini çekmişti. 
Türkiye’de güneş de var, domates de. Ama “güneşte kurutulmuş domates”in fazla meraklısı yok. Neredeyse tamamı ihraç ediliyor. Önemli bir kısmı da, Avustralya’ya geliyor. Ancak Avustralya’ya o kadar farklı yerlerden daha domates geliyor ki. En son Viktorya eyaletindeki büyük SPC konserve fabrikası, yıllardır yanıbaşındaki çiftçiden aldığı domatesi ve meyveyi, şimdi köle emeği çalıştırabilen ülkelerden almaya başladı. 
Seçim yaklaşırken sığınmacılara eziyet yarışı hız kazandı.. Federal seçime haftalar kala, iktidar ve muhalefet nihayet bir konuda birleşti. Teknelerle gelen sığınmacılar doğrudan Papua Yeni Gine’ye gönderilecek; iltica başvuruları kabul edilse bile, Avustralya'ya ayak basamayacaklar. Avustralya kamuoyunun kayda değer bir kısmı bu insanlık dışı politikalara muhalefet ediyor etmesine. 
Geçtiğimiz hafta yayınlanan SBS Insight programı, toplumumuzun bu ülkedeki tarihine sevimsiz bir anı olarak geçti. Taksim olayları konusunda Avustralya kamuoyunu bilgilendirmeyi amaçlayan program, hükümet karşıtı birkaç katılımcının öfkeli söylemleri yüzünden amacına ulaşmadı. 
Geçtiğimiz günlerde birbiri ardına açıklanan orta ve yüksek öğretim bütçe kısıtlamaları, Avustralya'nın gelecek kuşaklarına olumsuz etkilerde bulunacak. Aynen Türkiye'de kuşa çevrilen eğitim sisteminde olduğu gibi.. 
Avustralya Başbakanı Julia Gillard yıllar önce kiliselerin yediği haltlardan dolayı, halktan özür diledi. 1970'lerin ortalarına kadar, evli olmayan hamile kadınlara baskı uygulanarak bebekleri doğar doğmaz zorla ellerinden alınıyordu. Ağırlıklı olarak kilise hastanelerinde yaygın olan ve 250 bin kadının hayatını altüst eden bu insan hakları ihlali, bir Senato komisyonu araştırması ile suyüzüne çıktı. 
Hollanda'da Türkiye kökenli bir çocuğun Gençlik Koruma Bürosu tarafından eşcinsel bir ailenin korumasına verilmesi, Türkiye'nin itirazı ile karşılaştı. Aylardır zaten bazı politikacı ve bürokratlar Avrupa'da Türk çocuklarının hristiyan yapılmaya çalışıldığı iddiasıyla toplumu dolduruşa getiriyordu. Eşcinsel aile esprisi işin tam da tuzu-biberi oldu.. 
Irkçılık şu ülkede olur, bu ülkede olmaz demeyin sakın. Avrupa'nın iflas etmiş taşra kasabası Yunanistan'da birileri "mültecileri sabun yapalım" diye ortaya çıkarken, görece bir refah içindeki Batı ülkelerinde ırkçılık hiç görülmüyor mu sanki? İnsan doğasının bu vazgeçilmez zaafı, bugünlerde yine Avustralya'nın gündeminde. Üstelik en üstü örtük biçimiyle.. 
Türkiye'yi Batı ülkeleriyle aynı hizaya getirme çalışmaları hızla sürüyor. Ancak medyamız Batı'da neler olup bittiğine meraklı olmadığı için, bu gelişmelerdeki paralellikleri farkedemiyor. Sağlık Bakanı Recep Akdağ, geçenlerde yaptığı açıklamada, ruh sağlığı problemi olan hastaların artık "depo hastanelerde" tedavi edilmeyeceğini, toplum temelli bir modele geçileceğini müjdeledi. 
Türkiye medyasının, köprü intiharlarına iştahı bitmek bilmiyor. 12 Aralık 2012 günü Hürriyet web sitesinde fotoroman gibi yayınlanan haberde, bir vatandaşın intihar girişimi kare kare görüntülendi. Sorumsuzluk, duyarsızlık, fırsatçılık gibi tanımlar için bundan daha iyi örnek olabilir mi acaba? 
