düşünmek için bir enerji, bir çaba, bir emek gerekir.yaşam zaten bu değil midir. başkaları düşünüyor, yapıyor, veriyor diye enerjimizden tasarruf etmeye çalışıyor gibiyiz değil mi? böyle giderse tek tasarrufumuz enerjimiz olmayacak, aynı zamanda özgürlük ve haklarımız da buna eklenecek. çaba göstermeden ne düzen ne de böyle şarkı ve şarkıcılar değişecek.illa müzikten anlamak gerekmiyor ki, az çok mutllaka müzik kulağımız veya müziğe yatkınlığımız, hevesimiz vardır. ama en azından anlamsız ya da ahlaki unsurlardan nasibini almamış sözlerle dolu, sanatsal değeri olmayan yapıtları ya da kişileri hemen anlayacak kadar da boş değilizdir. hakedenle haketmeyene hakkını verebiliriz biraz yerimizden kalkarak.hayat hiçbir şey yapmamak için çok çok uzun, yapacakları olanlar içinse çok kısa ya da hızlı geçer. uzun ve boş mu , dolu ve anlamlı bir hayat mı istiyoruz, unutmayalım zaman izafi.

dünyanın her yerinde çiçekler yetişir.
ovalarda,çayırlarda,kırlarda.
çiçekler lağım sularının açık olarak gürül gürül aktıkları yerlerde de yetişirler.
tıpkı diğerleri gibi.
ama onlar giderek beslendikleri suların pislikleri ile daha da bir sert, acı, duyarsız ve çevrelerine uygun yetişirler.
dünyadaki ovalar ve çayırlar ve kırlar giderek azalıyor.
bunların yerini gürül gürül akan lağım suları alıyor.
ionescu'yu anımsayın.
gergedanları anımsayın.
ayak diremeyin.
aykut

sevgili arkadaslar,

deniz kizi`nin yazisi cok etkileyici.

tuketim toplumunun insani olmamak icin ne yapmali?

insanin icinde iyiye guzele varma istegi her zaman vardir. buna inaniyorum. ama tuketen insani yaratmak isteyenler buna firsat vermiyor.

bu yalniz muzikte degil. insani gelistiren her seyde var.

koyun olmaya karsi koymak gerek.

nasil?

kendini yetistirerek.

ama egitim de onlarin elinde.

insanin icindeki kendini yetistirme gelistirme duygusunu devamli diri tutmak gerek.

sydney`den dostlukla.

nihat ziyalan